Kendini Nasıl Tanırsın: Eylem Zamanı

Kariyer ve iş konusuna girdiğimizden beri kendimize sorduğumuz sorular, ortada bir sorun olup olmadığını görmek, sorun varsa sorunu saptamak, sorun yoksa memnun olduğumuz şeylerin farkında olmak içindi.

Bugün ise kendimize şu soruyu soruyoruz:

Kariyerimle ilgili doğrularla yüzleştim ve alakalı birçok noktanın farkına vardım. Tüm bu yüzleşme ve farkındalık kötü müydü yoksa kariyerimin tam olarak ne durumda olduğunu anlamamı sağladı mı?

Eğer bu soruya cevap veremiyorsanız, tekrar önceki yazılardaki soruları kendinize sorun ve kendinize karşı dürüst olmaya çalışın. Problemi doğru tespit etmek, çözüm için en önemli adım. Problem yoksa da, mutluluğunuzu ve memnuniyetinizi sürdürmek için önemli bir adım.

Bugünün diğer sorusu ise şu:

Bugün kariyerimde memnun olmadığım, tamamen tatmin olamadığım gri noktalar(eğer varsa) için ne yapabilirim? Nasıl dünden daha iyi olabilirim?

Bu sorunun cevabı elbette tamamen size bağlı. Bence en önemli nokta dünden daha kötü olmamayı öğrenebilmek ve kendinizi geliştirme adına bir şeyler yapabilmek. Bu düne göre daha çok iş yapmak olabilir, daha az zaman harcamak, yaptığınızı daha iyi kavramak, ilgili daha çok bilgi öğrenmek, geliştirmek için fikirler oluşturmak ya da duygusal olarak işinizi daha profesyonel yürütebilmek, iş yükünüzden bağımsız olarak stresinizi daha iyi yönetebilmek gibi her şey olabilir.

Diğer sorumuz ise:

Kariyerimle ilgili, sürekli başarı sağlayacak ama sonucu ne olursa olsun göze alabileceğim değişiklikleri yapmaya hazır mıyım ve buna yetkin miyim?

Kendinizi hazır hissetmemeniz, ne gibi bir değişiklik yapacağınızı bilmemeniz de normal. Bazen tüm bunlar daha çok zaman ve üzerinde düşünme istiyor. Öte yandan rahatınızı bozmak istememeniz, olası olumsuz sonuçlardan sakınmak için korkak davramanız da olası. Sorunun amacı da, kendinizi bunu yapabilecek kadar cesur hissediyor musunuz aslında. Hissetmiyorsanız, nasıl hissedecek konuma gelebilirsiniz üzerine düşünmek; eksiklerinizi göz önünde bulundurarak o hazırlığı yapmanız gerekebilir. En önemli şey, hiçbir eforun boşa gitmediğini ve hiçbir şey için geç olmadığını ve olmayacağını anlamanız. Örnek olarak, kariyer değişkliği istiyor olabilirsiniz. Bunun için gerekli olan şey geçmek istediğiniz konu ile ilgili bilgi sahibi olmanız. Elbette o konunun uzmanı kadar bilgi sahibi olamazsınız. Bu da, sizi adım atmaktan alıkoyuyor olabilir. Bu durumda yapmanız gereken, o konu ile ilgili önce temel, daha sonra da daha spesifik bilgileri edinmek, uzmanlarla iletişim kurmak, akıl almak olabilir. Bazen kendinizi yetersiz hissedebilir ve ne olursa olsun o işi yıllardır yapanlara göre 5–0 geriden başladığınızı da düşünebilirsiniz. Peki mantığınızı biraz değiştirmeye ne dersiniz? O uzmanların hiçbiri sizin şu ana kadar yaptığınız işleri yapmadı. Sizin kendi tecrübenizden oraya katabileceğiniz, transfer edebileceğiz tonlarca bilgi var. Hepsinden öte herkesin bakış açısı farklı. Sadece kendiniz olmanız bile aslında oraya yeni bir bakış açısı kazandırmak demek. Öyleyse adım atmanız için çok da korkmanıza gerek yok. Çünkü karşı tarafın beklentisi sizi umduğunuzdan ve katabileceğinizden çok daha az.

son sorularımız ise hedef ve hedefin takibiyle alakalı. Hedefsiz hiçbir şey olmadığı gibi hedefinize giden yolun neresindesiniz bilmeden de, hedefe ulaşmak imkansız. Öyleyse;

Bugünden itibaren ne gibi değişikler yapacaksınız ve ne zamana kadar kendinize süre veriyorsunuz? Sonuç olarak ne bekliyorsunuz?

Sürecinizi nasıl kontrol edeceksiniz? Kendinize belli dönüm noktaları belirlediniz mi? Bu dönüm noktalarında ne gibi çıktılar bekliyorsunuz? Hedefe yaklaştığınızı nasıl ölçebilirsiniz?

Bir mühendis ve proje yöneticisi olarak hedef koymak, takip etmek, çıktılar beklemek hem işimin bir parçası hem de keyif aldığım bir şey. Somut çıktılar her zaman motive edici oluyor. Özellikle işe yeni başladığınız birçok bilgi beyninize yüklenirken, yaşadığınız her olumsuzlukta motivasyonunuz düşübiliyor ve kendinizi yetersiz hissedebiliyorsunuz. Halbuki bu süreçte de birçok şey öğreniyor ve farketmeden birçok işi aktif şekilde yapabiliyor oluyorsunuz. Peki neden yetersiz hissediyorsunuz:

• Gelişiminizi görebileceğiniz bir referans noktanız yok
• Kendinizi en iyilerle, yıllardır orada olanlarla kıyaslıyorsunuz
• Alan dışından geldiyseniz, alanın uzmanlarının iyiliği sizi strese sokarken, onlarda olmayan ama sizde olan şeyleri göremiyorsunuz

Bu nedenle benim yeni işe başlayan arkadaşlara önerim genelde günlük tutmaları. Gün içinde ne öğrendiler, ne okudular kısaca not almaları. Böylece aradan 1 hafta geçince bile aslında ne kadar çok şey öğrendiklerini, ne kadar çok sayfa doldurduklarını, ne kadar çok yeni bilgiyi özümsedilerini görüp daha da motive oluyorlar.

Kişisel gelişime gelirsek de; psikolojik, fiziksel ya da mesleki yaptığımız her şey aslında ölçülebilir. O nedenle, hedef günler belirlemek; sürecin içine oturup düşünecek, süreci gözden geçirecek kontrol anlar koymak, beklenen çıktılar belirlemek ve süreci takip etmek önemli. Yine günlük tutmak en kolay ve faydalı bir metot.

Örneğin, işinizden memnun değilsiniz ve değiştirmek istiyorsunuz. Bunun için yapmanız gereken cv hazırlamak, piyasayı araştırmak, iletişim kurmak ve başvurmak. Kendinize 3 ay içinde iş bulacağım diye bir hedef koyup, 2 hafta içinde CV’min son halini hazırlamış olacağım, 3 hafta sonunda elimde başvurabileceğim alanlar ya da şirketlerle ilgili bir liste olacak, 2 ay sonunda ise 20 tane başvuru yapmış olacağım diye bir hedef koyduğunuzda, bu belirtilen tarihlerde neleri başarıp neleri başarmadığınızı da daha rahat görürsünüz.

Ya da işteki stresimi azaltmak istiyorum. Çalışırken, sürekli anksiyetem oluyor diyorsanız. Anksiyetenin nedenlerini ve çözümünü belirledikten sonra; örnek olarak her gün meditasyon yapacağım, koşacağım, yüzeceğim vs. gibi hedefler koyup, her gün bir tik atabilirsiniz. Yine o günlük ruh halinizi not alabilir ya da emojilerle ifade edebilirsiniz. Her haftasonunda da, öncekine göre ne kadar çok mutlu emojiniz olduğunu sayabilirsiniz.

Bunlar gibi birçok örnek verilebilir. Yine sizin için en iyi olanı kendiniz bulacaksınız.

Bugünün özeti:

hangi adımları atacağım- adımların sonunda nasıl bir çıktı bekliyorum- çıktıları ne sıklıkla kontrol edeceğim- ne zamana kadar tüm adımları bitirmeliyim.