İçimizdeki Çocuk

“Anne bak pamuk yağıyor” ile başlıyor kar hikayesi, sonra denizin üzerindeki kara bulutlarin beklenmesi ile devam ediyor. Yağmur gelirse hafif bir hayal kırıklığı, kar gelirse tarifsiz bir mutluluk. Neyse ki genelde beklenildiği gibi kar geliyor, bu yıllardır böyle… Sonra biri çıkıveriyor “sokakta kalan insanları da düşün” diyen sanki tüm o sefaletin sorumlusu kar taneciklerini büyük bir şaşkınlıkla seyreden, doğaya büyük bir hayranlık duyan, o küçükmüş gibi. İşte böyle başlıyor içindeki çğcuğun ölümü..yavaş yavaş, acı çekerek yok oluyor. O kuçuk şeylerden mutlu olan bebek yerini, mutsuz ve doyumsuz canavara bırakıyor.

B.